"Gogotsu nago mundu mailan nire lekua zein den ikusteko"
ILCA4 modalitateko Europako Txapelketan aritu berri, Los Angelesen (AEB) jokatuko den Munduko Txapelketan lehiatzeko prestatzen ari da hondarribiarra.
Itsaskari Baita Hondarribiko Klub Nautikoan entrenatzen du Olazabalek. Hamasei urte besterik ez ditu, baina dagoeneko haren ametsetako bat egi bihurtzea lortu du: Europan zein mundu mailan onenen artean aritzea. Los Angelesen azken urtean egindako lana azaldu nahiko luke.
Aurtengo martxoan Hondarribian egin zen Espainiako Txapelketan lortu zenuen Poloniako Europakoan aritzeko txartela. Sailkatu izanak zer suposatu zuen zuretzat?
Espainiako bi txapelketa egiten dira: lehena Tenerifen (Kanaria Uharteak) izan zen, eta bigarrena Hondarribian. Bien arteko batez besteko bat eginez sailkatzen zara Europako eta Munduko txapelketetarako.
Nire helburua zen taula erditik gora sailkatzea, hau da, urrezko edo zilarrezko taldeetan sartzea. Egia esan, urrezko taldean sartzea jada amets bat zen niretzat, eta hori baino gehiago lortu nuen: Europako eta Munduko txapelketetan aritzea lortu nuen! Lan eta esfortzu asko suposatu du niretzat, baina oso harro nago lortu dudanarekin.
Hasiera batean, beraz, ez zenuen espero Europako Txapelketara sailkatzea.
Ez, eta are gutxiago mundukora joatea. Amets bat zen, eta errealitate bihurtu da.
Espainiako Txapelketa etxean jokatu zenuen. Nola sentitu zinen?
Txapelketa etxean izateak segurtasun asko eman zidan eta etxean lo egitea, zure errutina mantentzea, zure klubean, zure barkuarekin… Horrek guztiak segurtasuna ematen dizu. Hala ere, jende berberarekin nabigatzen duzu, eta baldintzak direnak dira. Inoiz ez dakizu zer tokatuko zaizun uretan. Baina egia da eremua gehiago ezagutzen nuela eta horrek konfiantza eman zidan uretan trebeagoa izateko.
Itzuli berri zara Europako Txapelketatik. Nolako esperientzia izan da?
Harrigarria. Ezin sinetsi nengoen Polonian nengoela. Oso ondo pasatu nuen jende berria ezagutu nuelako, Europa osoko jendea. Gero ere esperientziadun eta maila handiko jendea zegoen, Europako Txapelketa eta munduko askotan izandakoak. Horri esker asko ikasi nuen, eta esperientzia berri bezala oso ondo egon zen.
Asebeteta geratu al zinen?
Bai, oso pozik nago egindakoarekin. Egia da zorte txarra izan nuela. Lehenengo egunean barkuko oso gauza garrantzitsu bat hautsi zitzaidan eta horrek eragina izan zuen gero sailkapenean. Baina bestela nire helburuak bete nituen, eta oso gogotsu nago laster izango den Munduko Txapelketara indartsuago joateko.
Zer da zehazki hautsi zenuena?
Polea bat hautsi nuen. Oso garrantzitsua da bela eusten duelako, eta hura hausterakoan eskuarekin heldu behar izan nuen. Askoz ere gogorragoa da hori.
Momentu horretan nola erreakzionatu zenuen?
Lehen hamarren artean nindoan, oso kontent nengoen lehen proba zelako, eta horrek sailkapenaren goialdean jarriko ninduelako. Une horretan panikoan sartu nintzen, baina saiatu nintzen ahalik eta azkarren zerbait egiten. Estropada bukatu zenean entrenatzailearengana joan eta konpontzen saiatu ginen. Baina, azkenean, berri bat erosi behar izan genuen. Zorte txarra izan zen.
-
- Esfortzu fisiko zein mentala egiten dute, ibilbidea araudia ahalik eta zuzenen jarraituz osatu behar dutelako.
Maila handiko txapelketa izan zela esan duzu. Mentalki nola egiten zaio aurre halako lehia bati?
Mentalki ondo egotea oso garrantzitsua da belan. Beste urteetako irabazleak zeuden, jende garrantzitsua, eta lehen aldiz bertan izatea beldurgarria izan daiteke. Baina gauzak lasai hartzen eta egoera berriei ahalik eta hoberen aurre egiten saiatu behar zara.
Nahiko urduri joan nintzen, baina saiatu nintzen egunero lasaitzen, eta gogorarazten zerbaitengatik nengoela hor. Ikasitako guztia egiten ahalegindu nintzen, ezer asmatu gabe.
Nola jakin zenuen mundukora joango zinela?
Mundialera eta Europakora joateko plazak berdinak dira, ondorioz, Espainiako Txapelketa jokatu ondoren jada nire plaza nuen. Baina nire gurasoek ez zidaten ezer kontatu Europako Txapelketara joan baino astebete lehenagora arte. Plaza eman zidatela esan zidatenean ezin sinetsi nengoen, eta oraindik sinistu gabe jarraitzen dut.
Kanpoan izan naiz entrenatzen, Los Angelesen izango ditugun kondizio berdintsuak dituzten lekuetan. Oso gogotsu nago hara joateko eta nire maila mundu mailan zein den ikusteko.
Jauzi handia izango da. Nola bizitzen ari zara prozesua?
Ez nintzen inoiz etxetik kanpo hainbeste denbora egon. Lehen aldia da. Hilabete neraman etxean egon gabe eta gauza asko ikasten dituzu. Hegazkinean edo trenean bakarrik joaten, adibidez. Esperientzia harrigarria da, paregabea. Gustatuko litzaidake beti horrela izatea, baina orain dudana aprobetxatzen saiatuko naiz.
Nolakoak izango dira Los Angeleseko kondizioak?
Poloniarekin alderatuta kondizioak guztiz ezberdinak dira. Polonian haize indartsuak zeuden eta olatu asko. Baina Los Angelesen haize eta olatu gutxi izango ditugu. Hain justu horiek dira niretzat baldintza idealak, azkarren joaten naizenak. Horregatik nago horren gogotsu, badakidalako azkar joan naitekeela.
Zein helburu jarri diozu zure buruari txapelketa horretarako?
Saiatu naiz nire buruari helburu handirik edo helbururik ez jartzen. Buruari presioa jartzen diozulako helburuak ezartzen dituzunean. Hara joan eta ikasi dudan guztia demostratu nahiko nuke, eta urte honetan egin ditudan esfortzu guztiak bertan azaldu.
16 urte besterik ez dituzu. Noiz eta nola hasi zinen bela praktikatzen?
Zortzi edo bederatzi urterekin hasi nintzen Hondarribiko Klub Nautikoan. Nire familiarekin marrazketa lehiaketa batean nengoen, hura irabazi, eta bela eskolan kirola probatzeko bale bat jaso nuen. Asko gustatu zitzaidan eta engantxatu nintzen.
Zer gustatzen zaizu gehien zure kiroletik?
Lagun eta esperientzia berriak bizitzeko aukera, eta aldi berean, mentalki asko prestatzen zaituela. Izan ere, ontzian bakarrik zaude eta gerta daitezkeen arazoak zuk bakarrik konpon ditzakezu. Hori da gehien eman didana, gauzei nire kabuz aurre egiteko gaitasuna.
-
- June Olazabal Itsaskari Baita Hondarribiko Klub Nautikoan.
